Syiah

Abi Abbas Sheikhul Islam Ibn Taimiyah di dalam Minhajus Sunnah mencatatkan di dalam menerangkan ‘penipuan dan pembohongan golongan ARRAFIDHAH (SYIAH)berkenaan penceritaan keadaan sahabat selepas kewafatan An-Nabi SAW. (Mereka berkata : Setengah daripada mereka (sahabat) menuntut bagi keperluan diri sendiri tanpa kebenaran. Dan dialah yang memperolehi baiah teramai daripada penyokong-penyokong yang terdiri daripada golongan yang mencintai dunia). Ungkapan ini ditujukan kepada Abi Bakar di mana beliaulah yang menerima sokong terbanyak daripada orang ramai. Adalah diketahui umum bahawa Abi Bakar tidak menuntut untuk mendapat sokongan tidak dengan secara hak dan juga tanpa hak.

Bahkan beliau berkata : sesungguhnya aku meredhai bagi mu (untuk dipilih sebagai khalifah selepas kewafatan Rasulullah SAW) seorang daripada dua lelaki ini iaitu samaada Umar Ibn Alkhattab atau Aba Ubaidah. (Lantas) Umar berkata, Demi Allah sekiranya aku dikedepankan, akan aku pukul leherku dan tidak akan aku lakukan, sesungguhnya aku menyukai bagi kaumku ialah Abu Bakar. Lafaz ini adalah di dalam Sahihain (Sahih Bukhari dan Sahih Muslim) (Bukhari 8, muka surat 140-142).

Abu Bakar turut berkata : Lucutkan aku, lucutkan aku (Beliau memohon untuk dilucutkan daripada jawatan tersebut dan jawatan tersebut bukan menjadi pujaan kepada beliau). Dan kaum muslimun telah memilihnya dan membaiahkannya. (Mukhtasar Minhajus Sunnah, Ibn Taimiyah, 1, Muka Surat 93)

Mana mungkin seorang yang menolak jawatan dianggap sebagai seorang yang meninginkan jawatan. Pada asasnya pun memang beliau berkelayakan memandangkan beliaulah yang dipilih oleh Rasulullah SAW sebagai peneman di dalam misi hijrah baginda. Seorang yang memang terlampau hampir kepada baginda. Seorang yang sebegini dengan bersungguh-sungguh menolak perlantikan tersebut dikatakan sebagai seorang yang berkehendakkan jawatan. Logiknya tidak boleh diterima dan faktanya pun beliau bukan sebagaimana dituduh.